Ο θάνατος του Εμποράκου συνεχίζεται.. σωρηδόν τα λουκέτα στiς επιχειρήσεις του Πειραιά -Η οικονομική κρίση μας αφορά όλους μας!
Πέτρος Ιωαν. Βιολάκης
Υποψήφιος Διδάκτωρ
Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες
Οικονομική κρίση, παγωμένα τα ΕΣΠΑ, χρηματικό στράγγισμα της αγοράς, παραεμπόριο, εγκληματικότητα, ανεργία, … ένα εκρηκτικό μείγμα για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες..
Η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει βυθίσει και την χώρα μας σε ύφεση. Τους τελευταίους μήνες τα αποτελέσματα της κρίσης είναι εμφανή σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας μας. Τα αίτια της κρίσης και η επιβίωσή μας είναι τα κυρίαρχα θέματα σε όλες τις συζητήσεις, από όλες τις ηλικίες.
Λίγο τα συσσωρευμένα χρέη από τα προηγούμενα χρόνια, λίγο η συρρίκνωση της οικονομίας σε δεδομένα προηγούμενης δεκαετίας, λίγο η πίεση που δέχεται η χώρα μας – λόγω κυρίως της αναλγησίας που έδειχνε την τελευταία δεκαετία σε εκκολαπτόμενα προβλήματα – αποτρέπουν την εδραίωση κλίματος εμπιστοσύνης σε υποψήφιους επενδυτές. Αλήθεια, εσείς θα επενδύατε χρήματα σε μια χώρα με υψηλούς δείκτες εγκληματικότητας (σύμφωνα με τα δημοσιεύματα πάντα), πολλών απεργιακών 
κινητοποιήσεων και απίστευτης γραφειοκρατίας; Χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν υποψήφιοι αγοραστές ακινήτων και οικοπέδων, κατά την διαδικασία αγορών, έρχονται αντιμέτωποι με όρους όπως «αντικειμενική αξία, εμπορική αξία, αέρας ακινήτου», που φυσικά δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο εκτός από τη χώρα μας ! Είναι σαφές ότι κάποιες διαδικασίες και καταστάσεις θα πρέπει να ομαλοποιηθούν και να ακολουθήσουν κάποια Ευρωπαϊκά, τουλάχιστον, πρότυπα. Σε αυτό το μήκος κύματος θα πρέπει να δουλέψουν από κοινού οι τοπικοί εμπορικοί σύλλογοι, οι εφορίες, και οι υπόλοιπες αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς του κράτους, ώστε να υπάρχουν κοινές βάσεις και κωδικοί για τις επιχειρήσεις, κοινά κριτήρια και στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης ανά περιοχή. Δεν φτάνουν όμως αυτά, η ανάγκη ενός οικονομικού σχεδιασμού σε ορίζοντα 10ετίας με επαναπροσδιορισμό των στόχων στην 5ετία θα αποτελούσε μια εξαιρετική πρωτοβουλία που θα ενίσχυε την οικονομική σταθερότητα και εμπιστοσύνη. Για μια τέτοια δράση η συνδρομή όλων των εμπλεκόμενων τοπικών και κρατικών φορέων με ξεκάθαρους ρόλους θα ήταν απαραίτητη. Η ιστορία δείχνει ότι οι οργανωμένες και συντονισμένες προσπάθειες (των προαναφερθέντων) αποδίδει καρπούς. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις δεν θα υπήρχαν εκπλήξεις από μεριά κυβέρνησης προς τους επαγγελματίες και κατ’ επέκταση προς τους πολίτες, όπως γίνεται σήμερα με το ΦΠΑ και τους φόρους ( έκτακτους και μη) γενικότερα. Εκπλήξεις προς τις επιχειρήσεις, ειδικά στον οικονομικό και φορολογικό τομέα, αποτελούν τροχοπέδη για την ανάπτυξη ενώ παράλληλα ενισχύουν την ανεργία, καθιστώντας την διατήρηση υπαλλήλων δυσβάσταχτη.
Ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά ακούει τον παλμό της αγοράς και μεταφέρει τα μηνύματα των μελών του στην κυβέρνηση. Χαρακτηριστικές οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του συλλόγου ότι «Η μικρομεσαία επιχείρηση δεν αντέχει άλλο, η αγορά έχει ξεπεράσει πια κάθε όριο αντοχής και υπομονής και το κλίμα απαισιοδοξίας είναι το κυρίαρχο στοιχείο της καθημερινότητάς μας».
Η ενεργοποίηση των παγωμένων οικονομικών ροών, όπως τα ΕΣΠΑ, θα έδιναν μια νέα πνοή στην αγορά, η οποία έχει κυριολεκτικά στραγγίξει από χρήματα. Δεν είναι ηθικό (αν και νόμιμο) να παίζονται οικονομικά παιχνίδια με δόλωμα την χρηματοδότηση που τελικά οδηγούν στην οικονομική εξόντωση των εμπλεκομένων Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (ΜΜΕ). Πόσες ΜΜΕ άραγε σήμερα, με την υπόσχεση της χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ έχουν χρεωθεί περιμένοντας εδώ και μήνες χρήματα; Πόσοι άλλοι μικροί επιχειρηματίες πάγωσαν επενδύσεις που θα έκαναν την επιχείρησή τους βιώσιμη περιμένοντας την κρατική επιδότηση…; Τελικά η κωλυσιεργία αποτελεί και αυτή πολιτική πράξη.. και ,στην περίπτωσή αυτή, πράξη εξόντωσης για τις μικρές επιχειρήσεις, που αποτελούν σημαντικό μέρος του Ελληνικού κοινωνικού ιστού.
Στο ίδιο μήκος κύματος και το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, το οποίο, με επιστολή του στον πρωθυπουργό, ζητάει τον εξορθολογισμό του κρατικού δανεισμού και εφιστά την προσοχή στα υπερβολικά επιτόκια δανεισμού τα οποία αφαιρούν πόρους από εγχώριες επενδύσεις και κοινωνικές δαπάνες. « Η αφαίρεση των πόρων αυτών, συμβάλουν στην μείωση της ευημερίας, ιδιαίτερα των πλέον ευάλωτων τμημάτων του πληθυσμού… αν δεν αντιστραφούν οι δυσμενείς εξελίξεις, στις οποίες ελλοχεύουν κίνδυνοι αποσταθεροποίησης όχι μόνο του οικονομικού/χρηματοπιστωτικού, αλλά και του πολιτικού/κοινωνικού συστήματος, η οικονομική κρίση κινδυνεύει να μετατραπεί σε κοινωνική κρίση και κρίση αξιών»
Στο ίδιο καυτό μείγμα προστίθεται και το παραεμπόριο και η εγκληματικότητα. Καθημερινά και πολλά τα κρούσματα παραεμπορίου στην πόλη του Πειραιά με σημεία, πλέον, αναφοράς το λιμάνι, τους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους και λεωφόρους και τις καφετέριες. Η δημοτική αστυνομία έχει φτάσει στα λειτουργικά της όρια ενώ ο κεντρικός συντονισμός προφανώς και δεν επαρκεί. Οι καταστηματάρχες έρχονται στα όριά τους, οι πλανόδιοι στοχοποιούνται και οι δημοτικοί αστυνομικοί κάθε φορά που προσπαθούν να επιβάλουν την τάξη εισπράττουν χειροδικίες. Είναι ξεκάθαρο ότι ο συντονισμός, ίσως και η στελέχωση χρειάζονται σοβαρή ενίσχυση. Ο εντοπισμός των καναλιών προμήθειας των παράνομων πλανόδιων μικροπωλητών ίσως αποτελούσε μια λύση για την αποφυγή μελλοντικών εντάσεων και συγκρούσεων. Όμως οι μέρες περνάνε και τα προβλήματα παραμένουν..εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αυτό πρέπει να σταματήσει ΑΜΕΣΑ!
Μέρα με τη μέρα οι καταστηματάρχες βλέπουν τους λογαριασμούς και τα ενοίκια να «τρέχουν» και παράλληλα το παραεμπόριο να τους αποδυναμώνει τις ήδη πεσμένες πωλήσεις από την οικονομική κρίση. Σε αυτό, το , γεμάτη ένταση , μείγμα προστίθενται και κάποιοι ιδιοκτήτες που αρνούνται να κατανοήσουν ότι έχει έρθει οικονομική κρίση και δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν το μερίδιό τους, μειώνοντας το ενοίκιο (να σημειωθεί ότι τους τελευταίους μήνες στον Πειραιά παρατηρούνται μειώσεις στα ενοίκια επαγγελματικής στέγης της τάξεως του 30-50%) έναντι του κινδύνου να μείνουν ξενοίκιαστα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εμπορικοί δρόμοι γύρω από το λιμάνι και η οδός Ελευθερίου Βενιζέλου όπου ξενοικιάστηκαν πολλές επιχειρήσεις τους τελευταίους μήνες.
Κατά συνέπεια, πολλοί καταστηματάρχες και επαγγελματίες εξαναγκάζονται σε οικονομική εξαθλίωση μιας και τα έσοδά τους μετά βίας επαρκούν, ενώ, σε πολλές περιπτώσεις, δεν φθάνουν για την αποπληρωμή και μόνο του ενοικίου. Ένα άλλο στοιχείο που επιβεβαιώνει την κατάσταση αυτή είναι οι μαζικές διακοπές και επανασυνδέσεις σταθερών τηλεφώνων από τον ΟΤΕ, πράγμα που μπορεί να διαπιστωθεί καθημερινά με μια επίσκεψη στα κεντρικά του ΟΤΕ .
Επίσης οφείλουμε να σταθούμε στην αυξανόμενη εγκληματικότητα που έχει πλέον λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τα νέα μέτρα και οι νέες περιφερόμενες ομάδες καταστολής συμβάλουν σίγουρα στην αναχαίτιση των κυμάτων εγκληματικότητας, από την άλλη όμως η ανάγκη στελέχωσης των τμημάτων με προσωπικό καθώς και των άλλων υπηρεσιών προστασίας του πολίτη, είναι επιτακτική. Τα πολυδύναμα κατ’ όνομα αστυνομικά τμήματα θα πρέπει να γίνουν πάλι πολυδύναμα ενώ παράλληλα θα πρέπει να ενταθεί ο συντονισμός των δυνάμεων με έμφαση στις ληστείες, στη τρομοκρατία και στο παραεμπόριο.
Για το τέλος κρατήσαμε το θέμα με τον ΟΚΑΝΑ στην πόλη μας. Η εγκατάσταση του ΟΚΑΝΑ στο κέντρο της πόλης θεωρήθηκε για κάποιους αναγκαίο, χωρίς βέβαια να έγινε αξιολόγηση των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών της περιοχής λειτουργίας του κέντρου. Τα αποτελέσματα βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους – κυριολεκτικά – οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που έρχονται σε επαφή με μια κατάσταση παραλογισμού και παραεμπορίου. Δεν είναι και λίγες οι επιχειρήσεις που έκλεισαν ή μεταφέρθηκαν
από την εν λόγω περιοχή. Παρόλο τις δεκάδες καταδικαστικές αποφάσεις του άτυπου συμβουλίου πόλης, μετεχόντων των δικηγορικού και ιατρικού συλλόγων του Πειραιά σχετικά με την παραμονή του κέντρου στην συγκεκριμένη περιοχή, οι αρμόδιες υπηρεσίες ολιγωρούν και οι επιχειρήσεις που επιβίωσαν, δέχονται σήμερα και τα πυρά της οικονομικής κρίσης. Η κατάσταση που επικρατεί μοιάζει με καζάνι με τις ΜΜΕ επιχειρήσεις και τους πολίτες της περιοχής να έχουν ήδη ξεπεράσει τα όρια ανοχής τους. Η συσπείρωσή τους με τον εμπορικό και βιοτεχνικό επιμελητήριο καθώς και με το άτυπο συμβούλιο της πόλης καθώς και η κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων και απαίτηση διαφυγόντων κερδών ίσως είναι η τελευταία τους ελπίδα μπροστά στην αναλγησία των ιθυνόντων. Τελικά η πολιτική και διοικητική αναποφασιστικότητα αποτελεί ενεργή πολιτική, και μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση με ολέθρια αποτελέσματα για την περιοχή και τους κατοίκους.
Από το γραφείο ενημέρωσης συνδυασμού «Πειραιάς…. Όλοι Μαζί για Μια Νέα Αρχή»
http://pireasoloimazi.blogspot.com/
τηλ. 210 4194258, φαξ. 210 4194259
ς δήμαρχος του Πειραιά Αντώνης Καλογερόγιαννης, ο γιατρός μας όπως τον λένε οι φίλοι, φέρεται να αποτελεί πια υπερκομματικό διέξοδο για πολλούς δύσπιστους και απογοητευμένους Πειραιώτες. Παρά το χαμηλό προφίλ που διατηρεί, δεν ήταν λίγες οι ευχές συμπαράστασης και δύναμης που δέχθηκε από φίλους και γνωστούς κατά την είσοδό του στο Βεάκειο για την θεατρική παράσταση «Αυτός ο αλήτης ο Κοέλιο…έχει πάρει πολύ κόσμο στον λαιμό του…». Μια πολύ διασκεδαστική παράσταση με την Εβελίνα Παπούλια και τον Αλέξανδρο Ρήγα να κρατούν το ενδιαφέρον του κοινού αμείωτο με έξυπνους και καταιγιστικούς διαλόγους. Τα παρατεταμένα χειροκρο
τήματα των παραβρισκόμενων στο τέλος της παράστασης, προς στους δυο πρωταγωνιστές, αποτέλεσαν και την καλύτερη αμοιβή για τους καταξιωμένους ηθοποιούς.
